Het thema Liefde is al vaak ter sprake gekomen, en ook dit keer wordt God als Liefde omschreven. Dat kan ook niet anders: God en het ideaal van de Liefde zijn elkaars gelijke. Het hoogste goed, de hoogst mogelijke schoonheid in het leven is voor een christen Liefde. En ook God. Toch is die Liefde een zware uitdaging en dus uiterst kwetsbaar in mensenhanden.
- Voor de lezingen van deze zondag: klik hier.
Ruimhartig
Die Liefde is zoveel sterker dan verliefdheid of menselijke
voorkeuren, zoals eerder al werd verduidelijkt. Gods Liefde is universeel: iedereen
wordt uitgenodigd langs Jezus Christus om in Gods liefde te wonen. (1 Johannes 4,
16b) Die Liefde veruitwendigen christenen door alle medemensen deelachtig te
maken in deze Liefde: onvoorwaardelijk en onbegrensd. Dus immer vergevingsgezind, grenzeloos geduldig, tomeloos ruimhartig: eindeloos veel meer dan je uit jezelf zou doen.
Dat God een overvloed van Liefde in zich draagt en wil delen met de mensheid, is een kerngegeven in het christendom. God maakt zich aan Mozes al kenbaar als de Nabije, als Hij die er is voor ons. (Exodus 3, 14) Dat is Liefde in haar meest zuivere vorm: aandacht schenken, een luisterend oor bieden, aanwezig zijn. Johannes bevestigt dit in zijn eerste brief aan zijn lezers: “God is Liefde.” (1 Johannes 4, 8b) Duidelijker kan het niet klinken.
Eén in Liefde
Maar Johannes gaat verder: “Niemand heeft God ooit gezien.
Maar als we elkaar liefhebben, dan blijft God in ons en wordt zijn liefde in
ons ten volle werkelijkheid.” (1 Johannes 4, 12) Ziedaar onze fundamentele roeping als christen. En het is juist in dat streven naar de
Liefde dat God zichtbaar wordt. En God wíl zichtbaar worden onder ons. “Dat wij
in God willen blijven en Hij in ons, weten we doordat Hij ons heeft laten delen
in zijn Geest.” (1 Johannes 4, 13) De heilige Geest, die Gods nabijheid verderzet
nadat de Zoon terug is gegaan naar de Vader, vuurt ons aan om als
geloofsgemeenschap samen in de Liefde te wonen.
Wanneer Jezus het einde van zijn aardse tijd voelt naderen, bidt
Hij hartstochtelijk tot zijn Vader: “Bewaar hen door uw Naam, zodat zij één
zijn zoals Wij één zijn.” (Johannes 17, 11b) Zo nauw als de Vader en de Zoon
zijn verbonden, zo sterk verbonden horen wij als geloofsgemeenschap te zijn, in
de Liefde verenigd. Jezus' bezorgdheid is niet onterecht geweest: we leven na 20 eeuwen in een
versplintering van gelovige groeperingen en kerken. De onderlinge Liefde is soms
ver te zoeken, zelfs met de beste bedoelingen.
Het naderende feest van Pinksteren is een vurige oproep tot de
eenheid binnen de Wereldkerk. Ziedaar onze zending: één worden, zoals Vader, Zoon en Geest één zijn. In de Handelingen krijgt dit met Pinksteren concreet vorm in het
bijeenkomen in Jeruzalem rondom de leerlingen, verenigd in alle talen. Dat kan de heilige Geest
bewerkstelligen, als wij ervoor openstaan weliswaar. God is Liefde en God is Eén.
Zo horen wij ook één te zijn in de Liefde. In het tijdperk van de Geest is dat
een cruciale opdracht: geroepen zijn in de Liefde, en gezonden om één gemeenschap te vormen.
Woord
Polemiek biedt daarbij geen oplossingen, enkel nieuwe problemen. Zwart-witdenken leidt enkel tot een verarming van de Liefde. Jezus heeft ons het Woord als richtsnoer gegeven, in Gods Naam. (Johannes 17, 14a) Zo lief heeft God de wereld gehad. (Johannes 3, 16)
Wanneer we dus zoals de Farizeeën de kleinste regels en de sterkste
macht willen vrijwaren, dan staan we niet in het Woord. Rijkdom en macht hebben
al veel schade berokkend aan de Wereldkerk. Wanneer we onze eigen visie ophemelen
en anderen van daaruit minachten en beoordelen, dan staan we ver af in het Woord. Christus
hoort centraal te staan, niet wijzelf. Wanneer we met eenzijdige oordelen klaarstaan en
niet met de kracht van de Liefde, dan staan we buiten het Woord. En buiten het Woord staan we
buiten de Liefde. We kunnen het Woord enkel waar maken wanneer we open en ontvankelijk in de Geest leven. (Johannes 3, 6-8)
Pinksteren schudt ons weldra wakker. Laten we niet zo lang wachten. Laten we in de komende
dagen op zoek gaan naar wegen van Liefde, zoals Jezus ons heeft opgedragen. Geen
wollig gedoe, geen grootse idealen, maar concrete vormen van Liefde in ons
dagelijkse leven, kleine vonken van Gods Geest. Dan wordt God zichtbaar, heel
even.