Heel even is Jezus een idool. Bij zijn intocht in Jeruzalem, gezeten op een ezel, wuift men met palmtakken en juicht men Hem in vreugde en bewondering toe. Het is wellicht de enige keer dat Jezus toelaat dat men Hem bejubelt. Waarom nu wel?
- Voor de lezingen van deze zondag: klik hier.
Doorgaans is Jezus heel beducht op lovende reacties. De Mensenzoon wenst met geloof begroet te worden, niet met gedweep. Jezus is in alle soberheid op aarde gekomen en ambieert geen luxueus leven, geen paleis, geen rijkdom of blinkend goud. Het gaat om het Verbond met God: dat staat centraal. De Redder van de wereld wil geen aardse macht opbouwen, Hij wil enkel dat mensen zich van harte bekeren. Jezus wil van de mensen passend ontzag voor zijn Vader in de hemel, en verzet zich tegen een godsdienst gebouwd op religieuze regels door mensen bedacht, met religieuze leiders, door mensen vereerd.
Opmerkelijke keuze
Toch kiest Jezus er voor om nabij Betanië een plechtige intrede te doen. Het is echter geen majestatische intrede met veel luister. De intocht opent de Goede Week in de liturgie. Dat is geen toeval. Jezus maakt kenbaar aan de mensen dat een belangrijke gebeurtenis op handen is. Er volgt geen kroning tot aardse koning, wel de doornenkroning en een veroordeling. Dit is wat weldra gebeuren zal: het Nieuw Verbond zal bezegeld worden met de verrijzenis na zijn dood. Een nieuw begin, een nieuwe tijd breekt aan. Palmzondag luidt de uitrol naar het Paasmysterie in.
Jezus doet zijn intrede zonder veel trompetgeschal of duur vertoon. Ook nu, in deze opmerkelijke omstandigheden, blijft Jezus trouw aan zijn sobere levensstijl. Hij is op een ezel gezeten, een gewoon werkdier, en zo steekt Hij amper boven de mensen uit. De Romeinen hebben geen idee waar het om gaat, maar de Farizeeën wel: Jezus stelt een sacraal teken. Jezus bevestigt de voorspelling van de profeet Zacharias (Zacharias 9, 9): de Koning zal komen in de naam van de Heer, gezeten op een ezel. Hem komt de lof toe, want Hij zal het volk verlossen (Zacharias 9, 16). Dat is ook precies wat er gebeurt.
Vervulling
Omwille van de vervulling van die voorspelling, laat Jezus zich door de mensen vol vreugde toeroepen: "Gezegend Hij die komt als koning, in de naam van de Heer!" (Lucas 19, 38) De Farizeeën zijn woedend, want hun grootste vrees komt uit: het volk bevestigt Jezus als Verlosser, in groten getale volgen. De spanning neemt toe, Goede Vrijdag nadert.
Hosanna
Echter, de idolen van vandaag zijn morgen misschien al vergeten. Dat is altijd al zo. Daarom heeft Jezus zich tijdens zijn optreden op weg naar Jeruzalem ook nooit ingelaten met wereldse populariteit en aandacht. Idolatrie is vergankelijk en wispelturig. Vandaag roepen ze nog: "Hosanna in de hemel!" (Matteüs 21, 9), morgen schreeuwen ze: "Weg met Hem!" (Lucas 22, 18) De Schrift moet vervuld worden, dus dit moet gebeuren.
De tijd is rijp, de profetie komt tot vervulling: als de leerlingen en de mensen hun Messias en Koning niet mogen toejuichen, dan zullen zelfs de stenen het doen (Lucas 19, 40): "Hosanna in de hoogste hemel!" Daarom mogen ook wij Hem toejuichen, goed wetend wat er volgt...
Tip: lees ook de bijdrage voor Palmzondag van vorig jaar: klik hier.