Zand door onze handen
is uw Woord van Liefde
ongrijpbaar als ons bestaan
ontembaar, onmaakbaar
eindeloos als de woestijn
Zandkorrels in de tijd
de dagen van ons leven
het leven, ons gegeven
dat ons van bij aanvang
ontglipt langs onze vingers
Woestijn van zwijgzaam zand
een vredige plek vanbinnen
ontsloten en toegankelijk
als wij tot inkeer komen
ons leven overschouwen
Verzand is soms ons hart
bedolven onder smoezen
ophopingen van verweer
vluchtig is onze goedheid
en schurend onze dwaling
Woeste vlakte van zand
missie zonder afleiding
beklemmend onbegrensd
benauwend uitgestrekt
veertig dagen onderweg
Zoekend en ontheemd
onderweg naar morgen
geslagen door de hitte
van drukte en overvloed
gaan we door het zand
Pasen tegemoet